Je zult het wel niet geloven, maar tijdens de mobiele revolutie die zich de afgelopen tien jaar voltrok, is een van de belangrijkste plekken grotendeels onderbelicht gebleven. Ik heb het natuurlijk over de pols.

Dat klopt: kijk maar eens naar het horloge dat je nu draagt. (Of denk nog even terug aan de tijd dat je er een droeg.) Het is een zogenaamde uni-tasker. Het kan slechts één ding: de tijd en datum vertellen. Hoe kan dat nu in deze wereld, waarin vrijwel overal gadgets voor zijn bedacht?

Natuurlijk zijn er de nodige pogingen gedaan. Een paar jaar terug lanceerde Microsoft een initiatief om een set van verbonden, digitale apparaten te fabriceren die informatie op een simpele manier weer konden geven. Het project heette SPOT (Smart Personal Object Technology) en het eerste design was een polshorloge.

Microsoft SPOT

Helaas werden de SPOT-horloges geen succes en zijn ze tegenwoordig niet meer te koop. Microsoft lijkt er niets meer van te willen weten. Dat is jammer. Hoewel de eerste implementaties op niets uitliepen, is er van alles dat er gedaan kan worden om zoiets wel tot een succes uit te bouwen.

Toen ik de laatste iPod nano voorbij zag komen, dacht ik ‘dit kan een horloge worden!’. Niemand minder dan Steve Jobs zelf legde het verband, toen hij tijdens de introductie van het apparaat over horloges begon.

Zoals je daarop zou verwachten, zijn een hoop fabrikanten in het gat gesprongen om een product te ontwikkelen dat de iPod nano als horloge dienst laat doen. De nano zelf helpt dit mogelijk te maken door een instelling waarmee je de klok kunt laten weergeven door op de aan/uit-knop te drukken.

LunaTik kit

Tijdens het proberen van verschillende iPod horloge-producten, merkte ik dat geen van allen functioneel was. Ook kun je er moeilijk mee voor de dag komen. Dit laatste geldt niet voor de zogenaamde LunaTik conversiekit, waarmee je een ietwat lomp, maar toch strak ogend iPod-horloge kunt maken.

Je moet bij een iPod-horloge goed begrijpen dat het apparaat niet in een tas of zak verdwijnt en snel in het oog springt. Het mooie van deze gadget is wel dat het dragen aan je pols ervoor zorgt dat je ergens anders plek wint.

Hoewel ik absoluut houd van het idee van een nano aan mijn pols, is de huidige uitwerking verre van optimaal. De nano is op zich een goed horloge, want het biedt alarmen, stopwatches en verschillende klokken. Maar net zoals met LED-horloges uit de jaren ’70, moet je een knop indrukken voordat je de tijd af kunt lezen. En daar word je al snel moe van. Het zou ontzettend gaaf zijn als Apple een of ander OLED-scherm met een laag stroomverbruik weet te realiseren, waardoor je wel de tijd constant af kunt lezen.

De nano hoeft niet per se een ‘smart watch’ te zijn. Hoewel het leuk is om je muziek binnen handbereik te hebben, moet de iPod nano elke paar dagen opgeladen geworden, afhankelijk van hoeveel je de muziekspeler gebruikt. Apple promoot de iPod nano niet als horloge, hetgeen me een verstandig besluit lijkt. Maar ik denk wel dat het goed naar de mensen kijkt die het apparaat op die manier gebruiken, om daar in latere iteraties van het product rekening mee te houden.

iWatch?

Over het algemeen genomen vind ik het iPod horloge een geweldig concept. Het ontwerp en de functionaliteit realiseren een geheel nieuw scala aan gebruiksmogelijkheden. Ik vermoed dat de Steve Jobs’ opmerking over een bestuurslid van Apple die de iPod nano meer een proefballon dan een anekdote was. Het zou me niet verbazen als de volgende versie van de nano geheel polsgebaseerd zou zijn, met toegevoegde features en apps die ‘m beter samen laten werken met apparaten als Apple TV of de iPhone.

Draagbare gadgets zullen een belangrijk onderdeel van mobile computing gaan vormen. Het is onvoorstelbaar dat de mogelijkheden met de pols niet verder ontwikkeld worden. Laten we hopen dat Apple de tijd neemt om de onvervulde belofte van polsgebaseerde apparaten te vervullen.

Michael Gartenberg is analist en al lange tijd Mac-gebruiker. Hij onderzoekt voor Gartner de wereld van de met internet verbonden consument.