De voornaamste erfenis van Steve Jobs

Wat ik eens in de zoveel tijd doe, is nadenken over de toekomst van technologie. Vergis je niet, ik denk dat Steve Jobs afgelopen decennium bepalend is geweest voor de apparaten en applicaties die we nu gebruiken. En nu is hij dood.

Apple zal niet stoppen met het maken van geweldige producten - dat zullen ze ongetwijfeld blijven doen. Maar we zullen geen echte nieuwe producten gaan zien. We zagen een miraculeuze, baanbrekende transformatie richting tablets, en daarmee hebben we het voor de komende jaren wel gehad.

(Daarover gesproken: Ik gebruik sinds drie maanden frequent een tablet - nee, geen iPad, maar een 10 inch Samsung Galaxy Tab. Als ik een ding zeker weet: het zijn geen pc-killers. Ze zijn handig voor situaties waarin geen pc beschikbaar is - wanneer ik mijn e-mail wil lezen of lig te Facebook'en in bed bijvoorbeeld. Maar dat is het dan ook wel. Ik had nooit verwacht dat ik zou hunkeren naar een QWERTY-toetsenbord, maar dat doe ik wel, daarom schrijf ik dit artikel op mijn netbook.)

Hardware doet er niet langer toe

Technologie is nu opgedeeld in de periode voor en na Steve Jobs. In het post-Steve Jobs tijdperk is hardware niet langer belangrijk. Het kan kleiner, goedkoper, sneller, wat dan ook - dat is allang bewezen. De matige reacties op de achterlijk overhypte lancering van de iPhone 4S bewezen dat. Het meest indrukwekkende van de demonstratie was de Siri Voice Assistent die gewone taal kan interpreteren. Het tijdperk waarin het vooral over de specificaties van een nieuwe telefoon ging is voorbij. Software is het summum geworden.

Maar ook die software is veranderd. Apps - kleine stukjes code die één ding heel goed doen, overal met je meegaan en om je heen in embedded systemen zijn verweven - zijn het nieuwe zwart. En we hebben daarvan nauwelijks nog iets gezien.

'There's an app for that!'

Er zijn apps die je herinneren aan je medicijnen. Apps die vertellen wanneer je moet gaan slapen en opstaan. Apps die in je hersenen worden geïntegreerd en lichaamsdelen kunnen laten besturen. Apps die negatieve gedachten voorkomen en je lucide laten dromen.

Apps die een lichtbundel om je lichaam vormen, zodat je onzichtbaar kan worden of vijf centimeter langer lijkt. Apps die de tijd een paar seconden kunnen terugzetten, zodat je die stomme uitspraak kunt voorkomen of juist meer ruimte kunt maken voor meer stomme uitspraken.

Zoals wijlen Carl Sagan al heeft voorspeld, zullen er miljarden apps zijn die elk een niche in ons anders zo lege leven vervullen. Als we apps gebruiken, slaan deze op wat we hebben gedaan, wanneer dat was en waar. Zelfs als we slapen, blijven onze apps doordraaien en maken ze een constant geüpdate elektronische opnamen van ons leven.

Privacy lijkt belangrijk, maar wordt overdreven

Vanuit privacyperspectief is zoiets natuurlijk angstaanjagend. Maar zoals dat bij iedere wereldschokkende verandering gaat, wennen we eraan en klagen we er na een paar weken of maanden niet meer over. Het gaat net als met credit cards: eerst is het een innovatieve manier om geld te beheren wat we nog niet hebben, dan wordt het een gemaksproduct en nu is het een virtuele noodzaak. Apps volgen dezelfde weg.

Het draait niet om wat de apps precies opnemen; wanneer een app stopt met opnemen, dan pas is leiden in last. Het worden onze elektronische alibi's. Je moet jezelf kunnen verklaren wanneer de appopname een gat kent. Dan moet je kunnen aangeven waar je was, wat je aan het doen was en met wie - of de consequenties onder ogen zien.

Wat denk jij over het tijdperk Na Steve? Leg ons jouw voorspellingen voor in de onderstaande reactiemodule.