© CIDimport

Android of iPhone 5?

Geplaatst: 30 augustus 2012 - 07:11

Aangepast: 16 november 2022 - 09:23

Redactie ID.nl

Wanneer de nieuwe iPhone 5 naar Nederland komt, is nog onbekend. Wil je er op wachten, of is een Android-toestel beter?

Dilemma’s. Je moet (of je wilt) een nieuwe mobiele telefoon, maar de nieuwe iPhone 5 kan bij wijze van spreken ieder moment gelanceerd worden. Of pas over een half jaar. Je weet het niet. Toch maar Android? Toch nog even wachten? We zetten de voor- en nadelen even op een rijtje.

Design

Er is, zelfs na al die jaren, geen design zo strak als het iPhone-design. Er is maar één iPhone, en Apple bewaakt het ontwerp net zo streng als Porsche doet met de 911: altijd herkenbaar, altijd beter. Waar concurrenten in de beginjaren nog wel eens schaamteloze imitaties produceerden, zie je nu dat dat heilloze pad grotendeels is verlaten: de belangrijkste Android-toestellen van dit moment (de Samsung Galaxy SIII en de HTC One X) lijken inmiddels meer op elkaar dan op een iPhone.

Hoe de iPhone 5 er exact uit gaat zien is nog steeds geheim, maar afgaande op de her en der gelekte foto’s lijkt hij weer verdacht veel op een iPhone (met het bekende zilveren randje), maar dan groter en dunner. Opvallend genoeg wijzen de geruchten momenteel op een scherm van 4 inch (10,2 cm), wat toch een slagje kleiner is dan zowel de Galaxy SIII als de One X, terwijl ook de schermresolutie waarschijnlijk lager uitpakt. Verwacht een ruggetje van geborsteld aluminium en de keuze uit zwart of wit. Als je dat alles in je hoofd houdt, heb je waarschijnlijk een aardig beeld van de iPhone 5.

Wat Android daar op het gebied van design tegenover kan stellen is vooral méér, zowel in maat als in variatie. Hoewel de eerdergenoemde Android topmodellen een slag groter zijn dan de verwachte iPhone 5, zijn er voor de liefhebber ook kleinere Android-toestellen met nagenoeg gelijke specificaties. Maar een toestel zo strak als de iPhone – dat vind je alleen bij Apple.

Prestaties

Je mag hopen dat de iPhone 5 bij verschijnen de vloer aan gaat vegen met alle concurrenten, zoals we eigenlijk wel min of meer gewend zijn bij dit soort lanceringen. Maar het is maar de vraag of we dat redelijkerwijs nog van de iPhone 5 mogen verwachten. Eigenlijk zagen we dat al bij de lancering van de iPhone 4S: de Google/Galaxy Nexus (die direct na de 4S werd gelanceerd) had een aanzienlijk snellere processor, twee keer zoveel RAM en ondersteuning voor snellere draadloze netwerken. Eigenlijk bleef alleen de 64GB opslag van het duurste iPhone-model als voorsprong over, en in de Galaxy SIII prik je dat er inmiddels zo bij.

Wat de iPhone 5 precies gaat brengen is nog enigszins koffiedik kijken, maar het lijkt er sterk op dat Apple inzet op een quad-core (net als de beide Android-toppers) of misschien zelfs nog een dual-core processor, waarbij de winst waarschijnlijk zal zitten in batterijduur; de batterij van de iPhone 5 lijkt nauwelijks (10mAh) groter te zijn dan die van de iPhone 4. Het lijkt er bovendien op dat Apple ditmaal geen gedoe wil met de antenne en geprobeerd heeft de ontvangst verder te verbeteren, en als het even meezit krijgt de 5 standaard een HDMI-poort. Maar de grootste winst waar de meeste bronnen het over eens lijken te zijn, is dat de iPhone 5 waarschijnlijk geleverd zal worden met ondersteuning voor 4G/LTE – en daar hebben we hier in Nederland voorlopig helaas helemaal niets aan.

Apps

De koppeling van de iPhone aan iTunes is in een aantal opzichten geniaal geweest. Hoewel niet iedereen gecharmeerd is van iTunes als programma, had Apple met iTunes wel een dijk van een platform in huis waarmee het op één centrale plaats alle content voor het iPhone platform kon controleren. De hoeveelheid en de kwaliteit van de apps voor de iPhone is ook nog steeds onovertroffen.

Google heeft grote stappen gezet om de verschillen op dit vlak kleiner te maken. De Android Market werd omgetoverd in Google Play, waar nu ook, naast de apps, films, boeken en muziek zijn te downloaden, zodat je op een centrale plaats terecht kunt voor al je content. Helaas geldt dat vooralsnog alleen voor de Amerikaanse markt, dus als je het gemak wilt van een centrale plaats waar je al dat soort aankopen doet, ben je hier in Nederland voorlopig nog aangewezen op de iPhone. Daar staat tegenover dat je het als een serieus pluspunt van Android kunt beschouwen om niet aangewezen te zijn op iTunes, zodat je zelf kunt bepalen op welke manier en uit welke bron je je media naar je telefoon overzet.

Het oude pluspunt dat de apps in de Apple App Store beter gecontroleerd worden en dus veiliger zouden zijn, lijkt nauwelijks nog gewicht in de schaal te leggen; niet alleen is Google beter op gaan letten op wat er via de eigen service wordt aangeboden, ook Apple zelf is niet geheel onfeilbaar gebleken. Maar belangrijker is wellicht nog dat de meeste gebruikers zich maar weinig aan veiligheid gelegen laten liggen; het lijkt in elk geval nauwelijks een rol te spelen in de keuze voor een bepaald toestel. Zelfs voor beheerders lijkt de beweerde veiligheid van de Apple OS maar een zeer beperkte rol te spelen: voor hen is de grotere flexibiliteit van Android als het gaat om de keuze van beheertools vaak een stuk interessanter.

Het app-aanbod begint ook steeds minder een onderscheidende factor te worden. Hoewel Apple nog steeds meer apps kan aanbieden, loopt Google nu snel in: beide platformen hebben ergens tussen de 600.000 en 700.000 apps in de aanbieding – wat praktisch gezien lood om oud ijzer is. En hoewel het nog steeds zo lijkt te zijn dat er voor Android meer goede gratis apps voor handen zijn, ligt de gemiddelde prijs voor betaalde apps weer lager bij Apple; het iOS is nog steeds het platform met de meeste ontwikkelaars, en wellicht dat de grotere concurrentie en volwassenheid van het platform de prijs wat drukt.

Opvallend is dat er eigenlijk ook geen ‘killer-apps’ meer zijn die wel beschikbaar zijn voor het ene, maar niet voor het andere platform: de meeste grote apps zijn er voor beide platforms, en voor de meeste andere is gewoonlijk wel een goed alternatief te vinden. Zeker wie bereid is zijn toestel te ‘kraken’ (iPhone: ‘jailbreaken’; Android: ‘rooten’) heeft nagenoeg gelijke mogelijkheden.

Voor de iPhone geldt in Nederland nog wel één opvallende beperking: tethering (je telefoon gebruiken als internet-hotspot voor andere apparaten) is niet door alle providers toegestaan. De reden dat dat op Android-toestellen wel kan, is overigens puur praktisch: alleen Apple biedt providers de mogelijkheid die optie uit te schakelen.

Besturingssysteem

De factor die waarschijnlijk in de meeste gevallen beslissend zal zijn in de keuze voor Android of iPhone, is de interface. Apple benadert de iOS GUI ongeveer net zoals het toestel zelf: weinig verandering, veel verbetering – en jarenlang was er eigenlijk geen soepeler en gebruiksvriendelijker omgeving denkbaar voor touchscreen toestellen dan het iOS. En met de komst van iOS 6 (tegelijk met de lancering van de iPhone 5?) weet je zeker dat je met een iPhone over een zeer solide mobiel besturingssysteem beschikt.

Maar Google heeft de laatste tijd ook niet stilgezet. Met Android 4 is dat OS, geholpen door de sterk verbeterde hardware, inmiddels net zo soepel en gebruiksvriendelijk als dat van Apple. Er zijn nog kleine verschillen in functionaliteit; Android ondersteunt bijvoorbeeld van zichzelf nog steeds geen printen – maar dat is eenvoudig op te lossen met gratis apps. Puur op functionaliteit bekeken is het een beetje stuivertje wisselen geworden tussen de twee. Apple kwam met Siri; Android doet hetzelfde trucje inmiddels beter – en in iOS 6 zal Siri wel weer beter zijn. Apple heeft YouTube en Google Maps naar verluidt uit iOS 6 gekegeld, maar zal daar gerust wel weer iets gelijkwaardigs tegenover proberen te zetten.

Het grote verschil tussen de twee zit niet zo zeer in functionaliteiten, als wel in vrijheid. Android laat zich veel eenvoudiger aanpassen aan de persoonlijke voorkeuren van de gebruiker. Voor sommigen is dat een doorslaggevende voordeel, anderen verdwalen juist in alle mogelijkheden. En een typische bijkomstigheid is dat die vrijheid ook fabrikanten en providers de mogelijkheid geeft hun eigen schil over Android heen te leggen. Een HTC One X draait momenteel bijvoorbeeld Android 4.0.4 met HTC Sense, en als het even meezit nog wat specifieke fratsen van je provider. Niet iedereen zit daar op te wachten, en het kan gevolgen hebben voor je updates: nieuwe Android-versies moeten eerst door HTC én je provider worden getest voor ze worden vrijgegeven voor je toestel. Gelukkig hebben de meeste partijen dit proces aanmerkelijk verbeterd in de afgelopen jaren, maar toch – bij Apple heb je geen last van dit gedoe.

Wat dit ook duidelijk maakt is dat er eigenlijk niet één Android-versie is. Waar alle iPhones in principe altijd hetzelfde iOS draaien, bepalen de leveranciers en providers welke Android-versie met welke interface en extra software op hun toestellen wordt geleverd. De nieuwste versie van Android (op dit moment 4.1) draait dus niet per definitie op ieder toestel dat je kunt kopen. Het is zelfs, ook voor toestellen die je nu nieuw koopt, maar de vraag of dat ooit zover komt, niet alleen omdat de hardware-specificaties dat wellicht niet aankunnen, maar ook omdat leverancier of provider besluiten dat ze die update niet willen doorvoeren. De vrijheid van Android heeft dus een prijs.

Bij Apple heb je altijd eerst en vooral te maken met Apple, dat in hoge mate controleert wat er kan en mag op het toestel. Het voordeel is een zeer eenduidige interface en een zeer stabiel systeem. Android daarentegen is een samenspel van een open systeem, de nukken van de leverancier, de voorkeuren van je provider, en je eigen instellingen en keuzes. Dat maakt het minder voorspelbaar en enigszins chaotisch, maar ook meer geschikt om er je eigen op maat gesneden toestel van te maken.

Conclusie

Na jaren van tweestrijd kun je niet anders dan concluderen dat beide mobiele systemen steeds gelijkwaardiger zijn geworden. In zekere zin is dat in het nadeel van Apple: er is maar één iPhone, die het moet opnemen tegen een reeks Android-toestellen van diverse fabrikanten. De verschillen zijn inmiddels zo minimaal dat ook de iPhone 5 ditmaal gewoon een van de vele nieuwe releases zal blijken te zijn. De kans dat de iPhone 5 bij de lancering plots weer met kop en schouders boven de rest uit stijgt is vrijwel nihil – op pure specificaties zal het toestel ongetwijfeld zo weer zijn ingehaald.

Echte harde rationele argumenten om te wachten op de iPhone 5 zijn er dan ook nauwelijks. Maar dat geeft niet. Uiteindelijk kiest vrijwel iedereen bij (min of meer) gelijke geschiktheid met zijn of haar onderbuik – en of je nu gaat voor het strakke Apple of het vrije Android: de wetenschap dat er tegenwoordig eigenlijk geen slechte smartphones meer worden geleverd, betekent dat je die emotionele keuze met een gerust hart kunt maken.

In het kader van de openheid: Volkert Deen gebruikt zelf een HTC One X met Android 4.0.4.

Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten