Na de aankondiging van de iPad 2 en de goede verkoopcijfers van de eerste iPad, wordt het eens tijd om te kijken waarom de voorgangers allemaal zulke mislukkingen waren.

Apple Newton (1993)

Dat de iPad eigenlijk niet de eerste tablet computer van Apple is weet niet iedereen meer. Steve Jobs was absent op het moment dat deze faalpad het levenslicht zag. Hij noemde de Newton in het bijzijn van vrienden ‘troep’.

Toch was de tablet zijn tijd vooruit. Het was één van de eerste PDA’s en het had een eigen besturingssysteem, genaamd Newton OS. Jammer genoeg werkte de handschriftherkenning niet bepaald vlekkeloos op de Newton en het ding was voor een PDA te groot en voor een tablet weer te klein. Bovendien was hij met bijna $1.000 dollar te duur voor de mainstream markt. Als klap op de vuurpijl werkte de Newton zelfs niet lekker met Macintosh PC’s.

Onderstaand filmpje laat zien wat de toekomstvisie van Apple op tablet pc’s was. Het filmpje is nog van voor de Newton.

[youtube]kl3CVaWtF-o[/youtube]

Tablet PC's

De apparaten verzameld onder de naam Tablet PC's, waren multifunctioneel. Tablet PC is een vrij verwarrende term, maar we hebben het hier over de apparaten die Windows XP Tablet PC Edition draaiden en die vanaf 2002 op de markt kwamen. Er waren een aantal schermgroottes en verschillende versies van een keur aan fabrikanten. Zo waren er convertibles, waar een toetsenbord bij zat, en slates, die alleen met een pen werkten. Allemaal draaiden ze een pengestuurde versie van Windows. Het probleem met tablets is echter vaak geweest dat Windows er niet helemaal lekker op werkt. Er waren er aardig wat die het om deze reden net niet waren, waar de Tablet PC er één van was.

Op zich werden de Tablet PC's in eerste instantie helemaal niet slecht ontvangen. Maar de voorspelling van Bill Gates dat Tablet PC’s binnen vijf jaar de meest populaire computers in Amerika zouden worden is toch niet helemaal uitgekomen. De Tablet PC’s waren ook wat duur en kostten $2.000 tot $2.500 dollar. Misschien was dat ook een reden dat dit het nooit helemaal geworden is.

Pepper Pad (2004)

De vreemdsoortige Pepper Pad was een leuk idee. De uitvoering was alleen een stuk minder. Het is een mobiele computer en lijkt op een kruising tussen een Atari Lynx en een tablet. De Pepper Pad is dan ook bedoeld voor zowel spellen als internettoepassingen. Er zaten veel functies op, zoals Bluetooth, Wi-Fi, een gesplitst QWERTY-toetsenbord, een microfoon, een videocamera en een infrarood ontvanger. De Pad draaide op Linux.

Zoals een recensist eens zei, was het tablet te traag en te duur. Volgens hem kon je beter gewoon een laptop kopen. Het apparaat flopte, niet in de laatste plaats door het onwaarschijnlijk minuscule onhandige toetsenbord.

Archos 9 (2009)

De Archos 9 tablet met Windows 7 is waarschijnlijk één van de slechtste tablet-lanceringen ooit. Er werd op de dag van lancering weinig vernomen van de Archos 9. Vervolgens was het nogal lastig om het apparaat überhaupt te bestellen. Informatie was schaars en Amerikaanse klanten kregen simpelweg op de website te zien dat hij er snel aan zou komen.

Europese klanten konden er soms een paar bestellen. Vrij snel bleek dat de Archos 9 tablets problemen hadden met de batterij. Na het terugsturen werd vervolgens niet gezegd dat men lang moest wachten op de tweede lichting Archos 9 tablets. Annuleren ging ook lastig en veel klanten kregen pas maanden na de eerste bestelling een exemplaar binnen. Waarom Archos de lippen stijf op elkaar hield is niet geheel duidelijk, maar velen hebben zich inmiddels van het merk afgekeerd door de slechte ervaringen.

CrunchPad/JooJoo (2010)

Het idee was simpel. Een tablet maken met een verkoopprijs van $200 dollar waarmee je over het web kon surfen. De oprichter van TechCrunch, Michael Arrington, had deze droom, maar zag hem nooit verwezenlijkt worden.

De tablet werd ontwikkeld door Fusion Garage in samenwerking met TechCrunch, maar naarmate de tijd vorderde werd de richtprijs van het tablet telkens met $100 dollar opgeschroefd naar uiteindelijk $500 dollar. Tegen die tijd was de tablet al de oorzaak van een flinke juridische rel. Arrington klaagde Fusion Garage aan, omdat deze de CrunchPad alleen wilde gaan verkopen, terwijl Arrington het project dood verklaard had.

Na veel gedoe kwam het erop neer dat er tot maart 2010 slechts 90 pre orders waren ontvangen voor de CrunchPad, die als JooJoo verkocht zou gaan worden door Fusion Garage. Naar eigen zeggen is dat getal nog wel gestegen na de release van de iPad, maar in november 2010 gaf ook Fusion Garage er de brui aan wegens tegenvallende resultaten.

Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten