Mag dit zomaar? (column)

Omdat ik nou eenmaal een Macboy ben, ik onderscheid mij als individualist en durf "anders" te denken, heb ik maar weinig kennis van ict-dingen die er toe doen. Ik kan bijvoorbeeld best goed op knopjes drukken maar het hoe en waarom qua software en/of hardware daar weet ik dan weer niks van af. Hoeft ook niet, want daar zijn Windows/Linux-boys voor, ook wel nerds genoemd. Die drukken nooit op knopjes maar schrijven eigenhandig een Perl-script om het op knopjes drukken te omzeilen.

Enfin, je hebt dus Bart Brussel (geniaal) en de rest (Windowsgebruikers) maar daar wilde ik het niet per se over hebben want het gebruik van dergelijke retoriek zou zomaar een klimaat kunnen scheppen waarin mensen besluiten met een automatisch wapen rond te gaan schieten want taal is ook een soort van schuldig zijn aan alles (het spelen van games is trouwens ook levengevaarlijk, dat zie je maar aan Anders Breivik, die speelde de hele dag WoW en daarom besloot hij kinderen van de plaatselijke PvdA om te leggen want in WoW vecht je kennelijk tegen politieke jeugdafdelingen ofzoiets).

Ach mensen, het is allemaal zo logisch en helder als je opiniemaker bent. Je geeft gewoon een ander de schuld (Wilders/Windowsgebruikers/Anders Breivik/Anders namelijk) en je bent klaar. Het is tenslotte altijd de schuld van de ander, nietwaar?

Mag dit zomaar?

Maar wat ik dus wilde vragen aan de mensen die wél verstand van ict hebben: mag dit zomaar? Kwam ik gisteren tegen. Een of ander online petitieding voor op twitter. Maar als je dan een petitie wilt ondertekenen moet je die dienst toestemming geven zo'n beetje alles met jouw twitteraccount te doen wat je beslist niet wilt dat anderen met jouw twitteraccount doen. Zo krijgt een onbekende derde toestemming je profiel aan te passen, mensen te followen en tweets te verzenden. Hoe raar is dat? Dat wil je toch niet? Is dit niet gewoon verboden?

Na wat navraag blijkt dat veel twitterdiensten zoiets hebben. Ook het plaatsen van Instagram-foto's (Instagram-foto's zijn van die vage hippiefoto's die, omdat het een iPhone-hit is, massaal worden gemaakt door hipsters, bij voorkeur met een poëziealbumgedichtje als onderschrift) blijkt via een applicatie te gaan die toestemming vraagt je twitter onder te spammen en privégegevens te harvesten. Hipsters blijken dat dus massaal te doen en het kan ze niks schelen. "Wat maakt dat nou uit?", zeggen ze.

Nou, heel veel lijkt mij. Er is namelijk geen enkele reden waarom een third party via mijn twitteraccount zou willen twitteren alleen omdat ik via hun dienst een petitie onderteken of een laffe nephippiefoto online wil gooien. Wat heeft mijn twitterprofiel te maken met die petitie? En wat moet Instagram met mijn followers?

Spam, spam, spam

Het enige wat ik kan bedenken is: spam, spam, spam, spam, spam en spam. Hoe meer persoonlijke info die lui hebben, des te meer spam er kan worden verstuurd. En we hebben al zoveel spam. Facebook is ook alleen maar spam. Spam van mensen die je hebben "getagd" op een foto terwijl je niet eens op de foto voorkomt, van mensen die elke dag iedereen uitnodigen voor een feestje (ik haat feestjes want daar komen mensen IRL) en van mensen die een maffiaspel spelen of Farmville of erger. Dat moeten we niet ook op twitter willen. Twitter is geen reclamezuil voor wildplakkende hipsters en andere 4square-terroristen die hun lauwe marketingklets aan iedereen willen opdringen.

Het lijkt alleen helemaal niemand wat te kunnen schelen. Ze geven gewoon al die suffe applicaties toestemming hun virtuele leven binnen te dringen zonder dat ze er ook maar een seconde van wakker liggen. Dat moeten we niet willen met z'n allen.

Kunnen de mensen die er wél verstand van hebben daar niets tegen doen? Ik ben ook maar een columnist die anderen de schuld geeft. Met een Macbook Pro, dat dan weer wel.