Geschiedenis van opslag: van taperecorder tot de cloud

© PXimport

Geschiedenis van opslag: van taperecorder tot de cloud

Geplaatst: 20 maart 2018 - 13:18

Aangepast: 16 november 2022 - 09:26

Martin Gijzemijter Gijzemijter

Een groot bestand downloaden? Geen probleem, die neem je zo mee op je usb-stick. Zo makkelijk is het natuurlijk niet altijd geweest. Een kijkje in de geschiedenis van opslag.

Op deze tijdlijn noemen we slechts een aantal hoogtepunten. Uiteraard zijn er nog veel meer ontwikkelingen geweest, zoals de DAT, de minidisc, de Zip-drive enzovoort. Aan veel consumenten zijn deze opslagmedia echter voorbijgegaan. Zij hadden meer aan de ontwikkeling van relatief goedkope en gebruiksvriendelijke opslagmedia. Maar hoeveel kon je daar eigenlijk op kwijt?

Magnetisch tape

De uitvinding van magnetisch tape in 1928 was zonder twijfel revolutionair. Sterker nog, de uitvinding is extreem lang meegegaan, het is immers de voorloper van het cassettebandje, de videoband, computertapes enzovoort. Het is niet goed te zeggen hoeveel er op één tape paste, aangezien dat sterk afhing van het soort tape en de dikte van de rol. Dit was wél de eerste stap richting massa-opslag.

Magnetisch tape vormde de eerste vorm van massa-opslag voor zowel de industrie als de consument.

© PXimport

Diskettes

De floppy zullen velen van ons nog wel herkennen. Het was één van de eerste vormen van verwisselbare media. Je bewaarde de schijfjes in een bak en kon ze heel eenvoudig uitwisselen. Het 5,25inch-model was razend populair onder computergebruikers, die tot dan toe slechts taperecorders tot hun beschikking hadden. Op zo’n (dubbelzijdige) floppy paste in totaal 360 KB. Op de kleinere en meer solide versie, de 3,5inch-diskette, paste maar liefst 720 KB op één zijde. Had je een dubbelzijdige, dan paste daar 1,44 MB op.

Diskettes, (bijna) niemand gebruikt ze meer, maar ooit waren ze onmisbaar.

© PXimport

Compact Disc

De komst van de cd in 1980 zou zorgen voor een behoorlijke revolutie. Uiteraard in eerste instantie voor de muziekindustrie, die dankzij de digitale opslag van muziek veel betere kwaliteit kon laten horen, maar vooral ook door de ontwikkeling van de cd-rom. Die zou een decennium later de markt voor thuiscomputers veroveren. De cd-rom was betrouwbaarder dan een diskette, maar kon vooral ook veel meer gegevens opslaan, 650 MB om precies te zijn. Later werd deze capaciteit zelfs opgeschroefd tot 800 MB. Nadeel was dat deze cd’s in het begin niet zelf beschreven konden worden, maar dat werd opgelost met de komst van de (re)writable cd’s.

De cd-rom was het eerste gebruiksvriendelijke verwisselbare medium met een flinke opslagcapaciteit.

© PXimport

Compacte opslag

We noemden de uitvinding van Compact Flash in 1994 al even als revolutie op het gebied van draagbare opslag, maar er waren uiteraard nog veel meer uitvindingen die hieraan hebben bijgedragen, zoals de MMC (MultiMedia Card) in 1997, de usb-stick in 1999 en de sd-card in het jaar 2000. Deze kaartjes/sticks hadden aanvankelijk een opslagcapaciteit van enkele honderden MB’s, tegenwoordig kun je eenvoudig een flink aantal gigabytes kwijt op een kaartje dat nog kleiner is dan de originele simkaart van je telefoon.

De komst van compacte opslag heeft de wereld van camera’s en smartphones revolutionair veranderd.

© PXimport

Blu-ray

De komst van blu-ray in 2003 vormde één van de laatste revoluties op het gebied van draadloze opslag. Niet omdat er sindsdien niets beters meer is uitgevonden, maar vooral omdat we steeds vaker bestanden opslaan in de cloud. Daar kunnen onze apparaten, van pc tot smartphone, probleemloos bij wanneer dat nodig is. Desalniettemin is blu-ray een fijn opslagmedium als je veel hebt om op te slaan; een gemiddeld schijfje kan met gemak 50 GB opslaan en er zijn ook blu-ray-discs met een capaciteit van 100 GB. Veel grotere opslagcapaciteit is ook mogelijk, maar deze schijfjes zijn (nog) niet beschikbaar voor de consumentenmarkt.

Een standaard blu-ray kan ongeveer tien keer zoveel data kwijt als een dvd.

© PXimport

Holografische opslag

We mogen dan steeds meer opslaan in de cloud, die cloudprovider moet uiteraard alle bestanden wel op een fysiek medium opslaan. De wereld van opslagmedia is dan ook nog altijd volop in ontwikkeling, en er wordt veel verwacht van holografische opslag. Holografisch geheugen is een vorm van optische opslagtechnologie, waarbij de gegevens (anders dan bij andere optische media) niet worden opgeslagen als putjes in het opslagmedium, maar als hologrammen, die (véél) meer data bevatten. Op een schijfje van zo’n tien centimeter zouden enkele tientallen tot honderden terabytes aan gegevens opgeslagen moeten kunnen worden.

Holografische opslag is de toekomst van opslagmedia.

© PXimport

Deel dit artikel
Voeg toe aan favorieten